Gebruikelijkheidscriterium WKR aangescherpt

Het Gebruikelijkheidscriterium in de Werkkostenregeling wordt aangescherpt.
Hiermee wil de wetgever voorkomen dat werkgevers grote bonussen in de vrije ruimte stoppen. Dat is verleidelijk omdat 80% eindheffing goedkoper is dan bruteren.

Criterium

Eerst moest alleen de omvang van de vergoeding of verstrekking gebruikelijk zijn.
Nu moet het aanwijzen van een dergelijke vergoeding of verstrekking als eindloonbestanddeel ook gebruikelijk zijn.
NB: Vergoedingen of verstrekkingen van maximaal € 2.400 per werknemer per kalenderjaar beschouwt de Belastingdienst in elk geval als gebruikelijk.

Voorbeelden

  • Vrijwel de gehele vrije ruimte gebruiken voor één of enkele werknemers is niet gebruikelijk.
  • Pure beloningselementen zoals een hoge bonus zijn niet gebruikelijk.

Voor dit laatste gold ook al deels de Doelmatigheidsgrens in de WKR.

Op 12 juli 2019 heeft de Hoge Raad in een uitspraak een aantal gezichtspunten geformuleerd:

  • De gebruikelijkheid van de aanwijzing als eindheffingsbestanddeel;
  • Vergelijkingen met de werkkostenregeling voor andere werknemers van dezelfde werkgever;
  • Vergelijkingen met de werkkostenregeling voor collega’s van de werknemer in dezelfde functiecategorie bij dezelfde werkgever en voor werknemers bij andere werkgevers.